Plan emerytalny to nowy film z Nicolasem Cage'em w roli głównej. Przedstawia on historię emeryta Matt'a, który spędza czas na Kajmanach, gdzie niespodziewanie zjawia się jego córka z wnuczką, ściganą przez gangsterów. Matt okazuje się być wyszkolonym zabójcą, który postanawia uratować rodzinę. W recenzji sprawdzimy, czy fabuła jest wiarygodna, jak wypadają aktorzy oraz czy film wykorzystuje potencjał tkwiący w tej historii.
Odtwórcy głównych ról
W filmie Plan emerytalny występuje kilku znanych aktorów Hollywood. Główną rolę emeryta Matta odgrywa Nicolas Cage, znany między innymi z takich produkcji jak „Ghost Rider”, „National Treasure” czy „Kick-Ass”. Jego córkę Ashley gra Ashley Greene, którą możemy kojarzyć z serii filmów „Saga „Zmierzch””.
Obok nich występują też Ron Perlman jako jeden z gangsterów, Grace Byers w roli bezlitosnej antagonistki Hector oraz mała, ale świetnie grająca Thalia Campbell jako wnuczka Matta, Sara. Obsada jest zatem całkiem dobra, jednak według recenzji brakuje między aktorami autentycznej chemii i więzi, przez co trudno emocjonalnie zaangażować się w losy bohaterów.
Brak chemii między aktorami
Mimo że w filmie gra kilku znanych aktorów, to według krytyków nie udało im się stworzyć wiarygodnych relacji między swoimi postaciami. Przede wszystkim między Cage'em i Greene brakuje autentycznej więzi ojca i córki. Nie pomaga też fakt, że ich postacie są od lat skłócone, jednak na ekranie tego konfliktu w zasadzie nie widać.
O wiele lepiej wypada za to młoda aktorka Thalia Campbell, której udało się poruszyć widzów grą u boku Rona Perlmana. To właśnie linia fabularna z udziałem Sary i pilnującego jej gangstera przynosi najwięcej emocji. Niestety pozostali aktorzy nie dorównują poziomem młodej debiutantce.
Niezniszczalny dziadek Matt
Jak na swój sędziwy wiek, bohater granego przez Cage’a emeryta Matta okazuje się całkiem sprawnym i niebezpiecznym zabójcą. Ku zaskoczeniu córki i gangu ścigającego ją oraz jej córkę, Matt Eliminuje bez problemu kolejnych wysłanników mafii.
Z jednej strony pokazuje to jego twardy, wojskowy charakter, ale z drugiej podważa wiarygodność scen akcji. Matt walczy i strzela jak profesjonalny zabójca, ale przy tym wygląda jak typowy starszy pan. Do tego wykorzystanie w walce efektów komputerowych sprawia, że sceny te są mało przekonujące.
Mało realistyczna charakteryzacja
Nicolas Cage jako emerytowany zabójca prezentuje się mało wiarygodnie. Wygląda jak zwykły dziadek, który nagle zaczyna walczyć niczym Vin Diesel w „Szybkich i wściekłych”. Do tego dochodzą kiepskie efekty komputerowe, które wręcz rażą sztucznością.
Trudno w takim wydaniu kupić jego postać jako groźnego specjalistę od zabijania. Być może gdyby poświęcono więcej uwagi charakteryzacji i scenom walki bez udziału efektów CGI, wizerunek Matta byłby bardziej przekonujący.
Czytaj więcej: Recenzja filmu Zostaw świat za sobą - ciekawa fabuła i niesamowite efekty specjalne
Mało wiarygodna fabuła
Według recenzentów największą wadą Planu emerytalnego jest kiepska, mało wiarygodna fabuła. Po pierwsze, nie trzyma się ona kupy jeśli chodzi o chronologię wydarzeń. Odnosi się wrażenie, jakby cała akcja działa się w ciągu jednego, bardzo długiego dnia.
Do tego dochodzi zbyt duża liczba wątków i postaci, które tylko komplikują i tak prostą intrygę gangsterzy kontra emeryt. Twórcy wprowadzili cały szereg niepotrzebnych bohaterów – gliniarzy z Miami i innych mafiosów – którzy tylko mącą obraz i nie służą rozwojowi akcji.
Krytycy oceniają Plan emerytalny jako przekombinowany i chaotyczny, z zapomnianym wątkiem rodzinnym i niewykorzystanym potencjałem tkwiącym w tej historii.
Zapomniana więź rodzinna
Jednym z zawiedzionych wątków tego filmu jest relacja Matta i jego córki Ashley. Wiadomo, że są ze sobą skłóceni od lat, jednak na ekranie tego konfliktu de facto nie widać. Co więcej, nie ma on tak naprawdę znaczenia dla fabuły i nijak się na niej nie zwraca.
Twórcy mogli wykorzystać ten motyw do pogłębienia więzi rodzinnej, tymczasem na końcu filmu nie ma mowy o żadnym spektakularnym pojednaniu. Zapomniany wątek stosunków ojca z córką to kolejny niewykorzystany potencjał tej historii.
- Brak wykorzystania wątku skłóconych relacji rodzinnych
- Zaprzepaszczona okazja do pogłębienia więzi Matta i Ashley
Ulubienica widzów Sara
Jedną z niewielu pozytywnie ocenianych postaci filmu jest mała Sara, wnuczka głównego bohatera. Kiedy zostaje rozdzielona z rodziną, spędza czas z jednym z gangsterów pilnującym jej w domu (grana przez Rona Perlmana). Co ciekawe, między Sarą a bandytą rodzi się nić porozumienia i sympatii.
Ten wątek został doceniony przez większość widzów za spory ładunek emocjonalny i dobrą grę aktorską Campbell i Perlmana. Szereg pozytywnych opinii na temat Sary pokazuje, że być może powinna zostać mocniej wyeksponowana w filmie kosztem innych postaci i wątków.
Potencjał historii niewykorzystany
Plan emerytalny miał całkiem dobry zalążek fabularny. Gangsterzy ścigający córkę i wnuczkę emeryta, który okazuje się być groźnym ex-zabójcą gotowym na wszystko, by ochronić rodzinę. Niestety z tego potencjału nie udało się zrobić ani dobrej komedii sensacyjnej, ani sensownego thrillera akcji.
Głównym problemem jest chaotyczna, mało wiarygodna fabuła, która przez zbyt dużą ilość wątków i postaci nie pozwala się dobrze rozwinąć. Do tego dochodzą słabe efekty specjalne i niekonsekwencja niektórych scen. Twórcy mieli całkiem niezły materiał wyjściowy, którego niestety nie umieli odpowiednio wykorzystać.
| Potencjał tkwiący w historii | Ciekawy zalążek fabularny |
| Słabe wykonanie | Chaotyczna fabuła pełna wątków |
| Niewykorzystany | Pomysł nie został zrealizowany |
Klimatyczne tło akcji na Kajmanach
Mimo licznych niedociągnięć fabularnych i aktorskich, Plan emerytalny przynajmniej lokalizacją akcji stara się zadowolić widza. Klimat słonecznych Kajmanów, błękitna woda i rajskie plaże tworzą estetyczne, relaksujące tło dla gansterskiej opowieści.
W odróżnieniu od innych tego typu produkcji osadzonych w ciemnych zaułkach wielkich metropolii, tutaj przynajmniej lokacje cieszą oko. Nie bez znaczenia jest fakt, że Matt jako emeryt spędzał czas w takim właśnie rajskim miejscu, zanim do akcji wkroczyli złoczyńcy.
Słoneczne Kajmany to zdecydowanie jeden z niewielu pozytywnie ocenianych elementów filmu. Sceneria pięknych plaż i hoteli doskonale komponuje się z tematem emeryta na zasłużonej emeryturze w tropikalnym raju. Szkoda tylko, że akcja i fabuła nie dorównują urokowi tych miejsc.
Podsumowanie
Film "Plan emerytalny" to kolejna hollywoodzka próba stworzenia komedii sensacyjnej z udziałem gwiazd. Nicolas Cage jako tytułowy emeryt i były zabójca oraz Ashley Greene w roli jego córki uciekają przed gangsterami na rajskich Kajmanach. Niestety, chaotyczna fabuła, mnóstwo postaci drugoplanowych i niekonsekwencje w scenach akcji sprawiają, że produkcja nie spełnia pokładanych w niej nadziei.
Głównym problemem filmu jest zbyt skomplikowana intryga z nadmiarem wątków i bohaterów, którzy tylko przeszkadzają w śledzeniu losów Matta i jego rodziny. Do tego widzowie narzekają na chaotyczną chronologię wydarzeń i niewykorzystany potencjał tkwiący w tej historii. Twórcy nie zdołali stworzyć ani dobrej komedii, ani sensownego thrillera akcji.
Co prawda obsada aktorska prezentuje się całkiem dobrze, lecz według recenzentów brakuje między nimi autentycznej chemii. Jedyne pozytywne opinie zebrała małoletnia aktorka Thalia Campbell grająca wnuczkę Matta. Rajskie plaże Kajmanów również zyskały uznanie widzów, choć nie zrekompensowały niedociągnięć samej fabuły i chaosu akcji.
"Plan emerytalny" to niestety kolejny przykład filmu akcji, któremu nie udało się spełnić pokładanych w nim oczekiwań. Mimo obiecującego początku i doborowej obsady, produkcja okazała się niezgrabna, chaotyczna i pozbawiona większych emocji. Szkoda, bo tkwił w niej spory potencjał, którego twórcy niestety nie umieli w pełni wykorzystać.
Tagi
Udostępnij artykuł
