Kutz stworzył dramatyczny, poruszający, szarpiący nerwy film, który nie tylko zapada w pamięć, lecz stał się już dawno częścią ideologicznej spuścizny polskiego kina. Paradokumentalna narracja, uwydatniona znakomicie obsadzonymi aktorami oraz dbałością o szczegóły, takie jak prawidłowe użycie języka śląskiego, od samego początku przykuwa uwagę do kolejnych wydarzeń. Muzyka Wojciecha Kilara, subtelna, acz niezwykle wymowna, unosi się nad ziemią, na której walczą górnicy, naznaczając ich opowieść nutą smutnego liryzmu, która tak doskonale współgra z tym, co dzieje się na ekranie. A sceny zbiorowe, czyli największy atut produkcji, którego Kutz był ewidentnie świadom, nadają filmowi lekkiej epickości - obojętne, czy są to masowe modlitwy górników, czy sceny pokroju udzielania przez księdza zbiorowej absolucji, czy dramatyczne odpieranie kolejnych ataków jednostek interwencyjnych. (…) To piękne świadectwo trudnych czasów, które ukształtowały kraj, w którym obecnie żyjemy.

Dariusz Kuźma – recenzja do wydania DVD (Galapagos)

Tytuł oryginalny: ŚMIERĆ JAK KROMKA CHLEBA

Reżyseria: Kazimierz Kutz

Scenariusz: Kazimierz Kutz

Zdjęcia: Wiesław Zdort

Muzyka: Wojciech Kilar

Obsada: Janusz Gajos (Miodek, przewodniczący samorządu robotniczego), Jerzy Trela (górnik Skarga), Jerzy Radziwiłłowicz (proboszcz), Mariusz Benoit (górnik Krasucki), Jan Peszek (major, przedstawiciel WRON), Przemysław Branny (górnik Tadeusz) i inni.

Kraj: Polska

Czas trwania: 116 min.

Nagrody:

1994 - Łagów (Lubuskie Lato Filmowe)-Złote Grono
1994 - Gdynia (Festiwal Polskich Filmów Fabularnych)-Wyróżnienie Honorowe Jury
1994 - Gdynia (Festiwal Polskich Filmów Fabularnych)-Nagroda Prezydenta Gdyni
1994 - Gdynia (Festiwal Polskich Filmów Fabularnych)-Nagroda Komisji Krajowej NSZZ "Solidarność"
1994 - Syrenka Warszawska (nagroda Klubu Krytyki Filmowej SDP)-w kategorii filmu fabularnego